Buxe beyazı, titanyum dioksit gibi modern pigmentlerin yaygınlaşmasından önce kullanılan, doğal olarak oluşan bir beyaz pigmenttir. Genellikle kalsiyum karbonat (tebeşir) ve az miktarda diğer minerallerden oluşur. İsmini, ilk olarak çıkarıldığı düşünülen Fransa'daki Buxe köyünden almıştır.
Buxe beyazının kullanımı, antik çağlara'a kadar uzanır. Özellikle Rönesans döneminde sanatçılar tarafından sıklıkla tercih edilmiştir. Orta Çağ boyunca Avrupa'da yaygın olarak kullanılmış, ancak 19. yüzyılda daha parlak ve örtücü olan çinko oksit ve titanyum dioksit gibi pigmentlerin keşfiyle popülaritesini kaybetmiştir.
Buxe beyazının temel bileşeni kalsiyum karbonat'tır. İçerisinde az miktarda magnezyum karbonat, silis ve alüminyum oksit gibi mineraller de bulunabilir.
Özellikleri:
Buxe beyazı, tarih boyunca çeşitli alanlarda kullanılmıştır:
Günümüzde buxe beyazının yerini büyük ölçüde titanyum dioksit ve çinko oksit gibi sentetik pigmentler almıştır. Bu pigmentler, buxe beyazına göre daha parlak, daha örtücü ve daha dayanıklıdır.
Buxe Beyazı vs. Titanyum Dioksit:
Özellik | Buxe Beyazı | Titanyum Dioksit |
---|---|---|
Örtücülük | Daha az örtücü | Daha yüksek örtücü |
Parlaklık | Daha mat | Daha parlak |
Dayanıklılık | İyi | Çok iyi |
Fiyat | Genellikle daha ucuz | Genellikle daha pahalı |
Doğallık | Doğal | Sentetik |
Buxe beyazı, doğal bir mineral olduğu için çevreye zararlı değildir. Çıkarılması ve işlenmesi sırasında çevreye minimum düzeyde etki eder. Buna karşılık, titanyum dioksit üretimi daha fazla enerji gerektirir ve çevresel etkilere neden olabilir.
Bu makale, buxe beyazı hakkında genel bir bilgi sağlamayı amaçlamaktadır. Daha detaylı bilgi için yukarıdaki kaynakçalara başvurabilirsiniz.